مقالات حقوقی

دادخواست یا عریضه به معنی دادخواهی کردن است و در اصطلاح حقوقی به آغاز اقامه دعوا از سوی خواهان علیه خوانده از طریق سیستم دادگستری گفته می‌شود. در بسیاری از مواد قانونی دادخواست به معنی برگه دادخواست استفاده می‌شود یعنی برگه‌ای که شخص به وسیله آن دادخواهی خود را به دادگاه ارائه می‌کند. در ادامه با نحوه تنظیم و ارائه دادخواست آشنا خواهید شد.
دادخواست (در قدیم: عرضحال) شکایتی است که به مراجع قضائی به صورت نوشتاری یا گفتاری عرضه می‌شود. دادخواست وسیله رسمی احقاق حق است که از طریق مراجعه به دادگاه‌ها صورت می‌گیرد. دادخواست نوشتاری به‌وسیله برگه‌ای به نام برگ دادخواست انجام می‌گیرد. دادخواست شکایت حقوقی است.
دادخواست نوعی درخواست است اما هر درخواستی دادخواست نیست. دادخواست باید در قالب و فرم ویژه‌ای به دادگاه عرضه می‌شود اما درخواستها (مثلاً درخواست تأخیر جلسه از دادگاه) شکل خاصی نداشته و هزینه‌ای هم به آن تعلق نمی‌گیرد.
دادخواست همچنین با اظهارنامه تفاوت دارد. اظهارنامه وسیله رسمی مطالبه حق است که از سوی اداره ثبت اسناد یا دفاتر دادگاه‌ها ابلاغ می‌شود ولی دادخواست را از راه مراجعه به دادگاه‌ها عرضه می‌کنند. همچنین میتوان برای پیگیری دادخواست به سامانه عدل ایران مراجعه نمود.
ریشه‌شناسی
عریضه (به عربی: عریضه) وام‌واژه عربی در فارسی است که به معنی دادخواست میان فارسی‌زبانان رایج شده است.
شرایط دادخواست
در ایران، دادگاه نه فقط بعد از عرضه دادخواست از سوی افراد ذی‌نفع، می‌تواند به دعوا رسیدگی کند و رسیدگی آن هم محدود به خواسته‌ای خواهد بود که شخص در دادخواست اعلام کرده‌است. دادخواست‌های دریافتی باید به زبان فارسی (زبان رسمی ایران)، به صورت کتبی و بر روی برگ‌های چاپی ویژه‌ای تهیه شود.
مشخصات خواهان (وکیل و نماینده قانونی در صورت وجود)، خوانده و خواسته در باید در دادخواست درج شود. درج نام و نام خانوادگی و اقامتگاه و امضا در دادخواست الزامی است و نبود آن باعث رد فوری دادخواست می‌شود. برگ دادخواست می‌توانید همچنین دارای پیوستهایی باشد.
دادخواست
شهروندانی که قصد دارند برای نخستین بار در دادگاه علیه شخصی اقامه دعوا کنند، اطلاع ندارند که برای مطرح کردن این دعاوی می‌بایست چه اقداماتی انجام دهند و همین امر موجب سرگردانی آن‌ها در مراجع قضایی و دادگاه‌ها می‌شود. رسیدگی به دعاوی حقوقی در دادگستری مستلزم تقدیم دادخواست از طرف مدعی (خواهان) می‌باشد. (ماده ۴۸ قانون آئین دادرسی مدنی) دادخواست به دفتر دادگاه و در نقاطی که چندین شعبه وجود دارد، به دفتر شعبه اول تسلیم می‌گردد. دادخواست به برگه چاپی مخصوصی گفته می‌شود که درخواست خواهان در آن قید شده‌است یا به عبارت دیگر «دادخواست بیان ادعا نزد مراجع قضایی در اوراق مخصوص است». دادخواست را می‌توان از محل فروش اوراق قضایی واقع در کلیه دادگستری‌ها و مجتمع‌های قضایی در سراسر کشور تهیه نمود. دادخواست اغلب حاوی نکات زیر می‌باشند:
نام، نام خانوادگی، نام پدر، سن، اقامتگاه و در صورت امکان شغل خواهان
در صورتی که دادخواست توسط وکیل تقدیم شود، مشخصات وکیل باید درج گردد.
قید نشدن مشخصات یا ناقص بودن آن باعث رد دادخواست خواهان می‌گردد.
نام، نام خانوادگی، اقامتگاه و شغل خوانده.
تاریخ تقدیم دادخواست باید شمسی و با تمام حروف نوشته شود
در صورت قید نشدن مشخصات یا ناقص بودن آن، دادگاه طی یک اخطاریه به خواهان فرصت می‌دهد تا نسبت به رفع نقص اقدام نماید در غیر این صورت دادخواست خواهان رد خواهد شد.
تعیین خواسته و بهای آن مگر آنکه تعین بها ممکن نبوده یا خواسته «مالی» نباشد.
خواسته یا مالی است یا غیرمالی.
تعهدات یا جهاتی که به موجب آن خواهان خود را مستحق مطالبه می‌داند به طوری که مقصود واضح و روشن باشد.
آنچه را که خواهان از دادگاه درخواست دارد (عنوان دادخواست)
شرح دادخواست: ذکر ادله و وسایلی که خواهان برای اثبات ادعای خود دارد، از اسناد و نوشته‌ها، شهود و غیره.
دادخواست و کلیه برگ‌های پیوست به آن باید در دو نسخه و در صورت تعدد مدعی‌علیه به عده آن‌ها علاوه بر یک نسخه باشد.
امضای خواهان و در صورت عجز از امضا، اثر انگشت او.
دادخواست بر حسب مرحله دادرسی
دادخواست حسب آنکه در کدام مرحله دادرسی باشد انواع گوناگونی دارد:
۱- بدوی یا نخستین
که دادرسی به مفهوم اعم کلمه در این مرحله آغاز می شود و دعوای نخستین اقامه می شود . به آن دادخواست اصلی نیز گفته می شود.
۲- طاری
هر دادخواستی که در جریان دعاوی اقامه شده، تقدیم گردد. در صورت وحدت منشا یا ارتباط کامل دعوای اقامه شده با دعوای اصلی ،دادخواست طاری محسوب می شود که انواع ان عبارت اند از:
الف- دادخواست اضافی: دادخواستی است که به وسیله ی ان خواهان در ضمن رسیدگی ،دعوای دیگری علاوه بر دعوای قبلی مطرح کند
ب- متقابل: دادخواستی است که به وسیله ی ان خوانده اصلی در مقام دفاع ازخود علیه خواهان اصلی اقامه می کند
ج- جلب ثالث: دادخواستی است که شخص ثالثی به خواست یکی از دو طرف دعوا (خواهان و خوانده) به دادرسی جلب می گردد.
د- ورود ثالث:  دادخواستی است که به وسیله ان شخص ثالثی که مدعی حقی برای خود یا برای تقویت یکی از اطراف دعوا (خواهان یا خوانده) است، وارد دادرسی می‌شود.
۳- واخواهی
این دادخواست برای خوانده ایی که در طول دادرسی در دادگاه حقوقی نخستین ( دادگاه عمومی شهرستان) حاضر نبوده و برای این خوانده ی غائب ، حکم غیابی صادر شده باشد.دادخواست واخواهی به خوانده غائب ،این حق را می دهد که به حکم دادگاه شهرستان اعتراض کند.
۴- دادخواست تجدید نظر
این دادخواست بعد از صدور حکم از دادگاه نخستین به خواهان یا خوانده دعوای نخستین یا هر دو، حق اعتراض و تجدیدنظر می‌دهد. دادخواست تجدیدنظر به دادگاه نخستین صادر کننده حکم تقدیم می شود و بعد از انجام تشریفات قانونی کل پرونده به یکی از شعب دادگاه تجدید نظر استان جهت بررسی دوباره ارسال می شود.
دادخواست اینترنتی
دادخواست اینترنتی یا آنلاین نوعی دادخواست است که از طریق صفحات وب با ثبت اطلاعاتی نظیر نام و ایمیل در یک فرم امضا می‌شود. اغلب پس از رسیدن تعداد امضاها به یک حد نصاب یا پایان زمان مقرر شده، متن دادخواست به خوانده جهت پیگیری ارسال می‌شود. اولین نمونه دادخواست اینترنتی در سال 1998 به موفقیت رسید و پس از آن پلتفرم‌های اینترنتی مختلفی میزبان ثبت دادخواست و جمع‌آوری امضای الکترونیک شدند. امروزه وبسایت Change.org در مقیاس بین‌المللی بزرگترین بستر انتشار دادخواست‌های اینترنتی است. در ایران نیز وبسایت کارزار بزرگترین بستر جمع‌آوری امضای الکترونیک برای شهروندان ایرانی است.

منبع: https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AF%D8%A7%D8%AF%D8%AE%D9%88%D8%A7%D8%B3%D8%AA

تیتر: داوری در حقوق
داوری روشی برای حل اختلاف است که در آن طرفین به جای رجوع به نهاد قضائی، اختلاف خود را به یک یا چند داور مورد اعتماد ارجاع می‌دهند. آن‌ها می‌توانند داوران را خود تعیین کرده یا تعیین آن را به شخص دیگری یا به دادگاه بسپارند. در مورد جایگاه داوری در دعاوی حقوقی می‌توان گفت ممکن است در هنگام تنظیم قرارداد (به صورت شرط داوری) پیش‌بینی شود یا پس از پیدایش اختلاف تصمیم به استفاده از آن گرفته شود.
مهمترین دلایل استفاده از داوری یکی اینست که داوران برخلاف مراجع قضایی مکلف به رعایت قوانین و تشریفاتِ زمان‌بر آیین دادرسی نیستند و در نتیجه سرعت رسیدگی به دعوا بسیار بالاتر رفته و معمولاً هزینه بسیار کمتری نیز خواهد داشت. گاهی هم اعتماد نداشتن به بی‌طرفی دادگاه‌ها - به ویژه در اختلافات بین‌المللی- افراد را به استفاده از داوری ترغیب می‌کند.
داوری به ویژه در قراردادهای بین‌المللی تجاری بسیار مورد استفاده است. در حقوق داخلی هم داوری استفاده فراوانی دارد و همه افراد می‌توانند مأموریت رسیدگی به اختلاف خود را به شخص یا اشخاصی واگذار کنند که با توجه به شهرت به درستکاری و امانتداری و احاطه به جنبه‌های تخصصی مورد اعتماد آن‌ها هستند.
رای داور مثل رای دادگاه قطعی و لازم‌الاجراست و البته راه‌های محدودی برای اعتراض و درخواست ابطال آن هم در قوانین پیش‌بینی می‌شود. ضمناً آرای داوری معمولاً تک‌مرحله‌ای هستند برخلاف مراجع قضایی که در بسیاری از موارد دو یا چند مرحله رسیدگی (دادگاه بدوی، دادگاه تجدید نظر، دیوان عالی و …) برای آن‌ها در نظر گرفته می‌شود.
همه اختلافات قابل ارجاع به داوری نیستند. اینکه چه نوع اختلافاتی را می‌توان از طریق داوری حل کرد و چه نوع اختلافاتی منحصراً باید در دادگاه رسیدگی شود در قوانین هر کشور تعیین می‌شود. در اکثر نظام‌های حقوقی اختلافات مربوط به اعتبار یا بطلان ازدواج، مسائل مربوط به اهلیت، ارث، فرزندخواندگی، حقوق رقابت، ورشکستگی، حقوق کار، تأمین اجتماعی، حقوق مصرف‌کننده، اوراق بهادار و اختلافات کیفری از موارد غیرقابل داوری شناخته می‌شوند.
تفاوت داوری با میانجی‌گری در این است که میانجی فقط مذاکرات بین دو طرف را تسهیل کرده و پیشنهادهایی برای حل اختلاف به ایشان می‌دهد اما اختیار صدور رای و حل اختلاف را ندارد.
مقررات داوری در حقوق ایران در باب هفتم قانون آیین دادرسی مدنی از ماده ۴۵۴ تا ۵۰۱ پیش‌بینی شده‌است.

در هنگام تهیه قرارداد یا موضوعات مختلف که شخصی بعنوان داور تعیین می‌شود حتما قید شود پس از درخواست مشترک طرفين داوری رأی صادر کند
مزایای داوری
در داوری اشخاص خودشان داور خود را تعیین می‌کند در حالیه در هنگام اقامه دعوا در مرجع دادگستری چنین امکانی وجود ندارد. این ویژگی به ویژه در زمانی که موضوع اختلاف ماهیت تخصصی داشته باشد بسیار سودمند خواهد بود. به این ترتیب طرفین می‌توانند داوری را برگزینند که میزانی از آشنایی و تخصص در آن موضوع را داشته باشد.
داوری معمولاً سریعتر از رسیدگی دادگاه است.
فرایند رسیدگی داوری و رای داور می‌تواند محرمانه باشد درحالیکه دادگاه‌ها علی‌الاصول علنی هستند.
زبان رسیدگی داوری را می‌توان به دلخواه تعیین کرد در حالیکه در رسیدگی قضایی اصولاً زبان رسمی کشور مقر دادگاه مورد استفاده قرار می‌گیرد.
منبع:

شرکت سهامی خاص یکی از رایجترین شرکتهایی است که در ایران ثبت می شود. منظور از شرکت سهامی خاص، شرکت‌های تجاری است که سرمایه آنها به سهام تقسیم میشود و تمام سرمایه شرکت توسط موسسین آن تامین میشود. مسئولیت سهامداران در قبال سود و زیان شرکت مستقیماً وابسته به مبلغ اسمی سهام آنهاست. برای مشاوره حقوقی ثبت شرکت بهتر است به یک وکیل حقوقی مراجعه نمایید.
منظور از مبلغ اسمی سهام هر صاحب سهم، کل مبلغی است که وی در شرکت سرمایه گذاری کرده است. مسئولیت هر صاحب سهم در بدهی های شرکت، محدود به همان مبلغ سرمایه اوست.
سرمایه هر شرکت سهامی به قسمت های مساوی تقسیم می گردد، که هر قسمت آن را سهم می نامند.
در اینجا چند سوال مهم را که احتمالا در ذهن دارید را پاسخ می دهیم و بعد سراغ مدارک و شرایطی که باید داشته باشید می رویم:
✔ برای چه فعالیت هایی شرکت سهامی خاص ثبت می کنند؟
شرکت سهامی خاص مجاز به فعالیت در امور مختلف است اما بیشتر در ردیف شرکتهای بازرگانی و تجاری قرار میگیرد، چه موضوع فعالیت آن تجاری باشد و چه غیر تجاری.
✔ انتخاب نام آن چگونه است؟
رعایت تمام الزامات مربوط به تعیین نام شرکتها ( انتخاب اسم حداقل سه سیلابی یا همان سه کلمه ای )  در مورد نام شرکت سهامی خاص نیز صدق میکند. فقط توجه کنید که ذکر عبارت سهامی خاص قبل یا بعد نام ضروری است. به عنوان مثال : ماهان گستر دهکده ( سهامی خاص )
✔ برای ثبت آن چند نفر اعضا لازم است؟
برای ثبت شرکت سهامی خاص حداقل باید 3 نفر سهامدار ( که عضو هیئت مدیره هستند یعنی یک نفر مدیر عامل، یک نفر رئیس هیئت مدیره و یک نفر عضو هیئت مدیره ) و دو نفر هم بازرس باشند. یعنی در مجموع 5 نفر.
✔ مدت زمان ثبت شرکت چقدر خواهد بود؟
مدت زمان ثبت شرکت سهامی خاص در بهترین و سریعترین حالت 7 روز کاری طول خواهد شد اما چنانچه مرحله چاپ آگهی تاسیس شرکت در روزنامه رسمی را هم در نظر بگیریم، مدت زمان ثبت شرکت حداقل 15 روز خواهد بود.
منبع:

https://sabt-ag.ir/%d8%b1%d8%a7%d9%87%d9%86%d9%85%d8%a7%db%8c-%d9%82%d8%af%d9%85-%d9%82%d8%af%d9%85-%d8%ab%d8%a8%d8%aa-%d8%b4%d8%b1%da%a9%d8%aa-%d8%b3%d9%87%d8%a7%d9%85%db%8c-%d8%ae%d8%a7%d8%b5/

موضوع مالکیت معنوی استفاده از ابتکارات و اختراعات یک فرد می باشد که علاوه بر جنبه های معنوی ابتکار می باشد . به دلیل ارزش مادی و معنوی یک اختراع در حقوق ملی کشورها و در حقوق بین الملل اقداماتی را در جهت حمایت از آن محصول صورت میگیرد .در ادامه این صفحه به بررسی حقوق مالکیت صنعتی در ایران می‌پردازیم.
به صورت کلی مالکیت معنوی را می توان به مالکیت صنعتی و ادبی و نیز هنری تقسیم کرد . در ادامه به بحث در این مورد اشاره خواهیم کرد .
اداره مالکیت صنعتی
مالکیت صنعتی بخشی از حقوق تجارت می باشد که حق ثبت علائم تجاری و یا صنعتی و خدماتی که برند و علامت تجاری جزوی از آن می باشد . امروزه مالکیت صنعتی، هم در حقوق داخلی و هم در سطح بین المللی، به علت الزامات بازرگانی بین المللی و روابط اقتصادی کشورها با یکدیگر، مورد حمایت قرار خواهد گرفت و به مخترع مبتکر، و بالاخره به فرد خلاق امکان آن که کاملاً انحصاری از علامت یا اختراع خود استفاده کرده و از ان طریق فرد متجاوز به حقوق خود از طریق حقوقی یا قانونی قرار دهد.
آدرس اداره ثبت مالکیت معنوی
آدرس : تهران خیابان فیاض بخش -ضلع شمال شرقی پارک شهر-ساختمان شماره 3 سازمان ثبت اسناد و املاک کشور (مرکز مالکیت معنوی)
مزایای داشتن گواهی ثبت اختراع
اختراعاتی که مرتبط با فرآورده ها باشد می توانید آن ها را ذخیره کرده تا در آینده بفروش برسانید
دارنده یک اختراع به عنوان مالک آن اختراع می تواند آن را به دیگر افراد واگذار کرده و در مقابل آن مبلغی ویا حق امتیازی اخذ کند .
یا ثبت اختراع باعث افزایش هرچه بیشتر ارزش تجاری اختراع و درنهایت منجربه افزایش سود خواهید شد
از مزایای دسترسی به بازارهای جدید بهره می برید
از انجام امورات تکراری جلوگیری خواهد شد
حقوق حاصل از ثبت اختراع قابلیت انتقال دارد و در صورت فوت مالک آن می توان به وراث انتقال یابد
اگر از طرح و اختراع سو استفاده شود می توان به وسیله قانون اقدامات لازم را به جهت اثبات مالکیت انجام داده و بدین ترتیب از امتیازات و حقوق مالکیت بهره برد
امکان استفاده از تسهیلات و مزایای شرکت های دانش بنیان
مزایای استخدام افراد
منبع: مجتمع ثبت و ثبت حقوقی نوول

نکته مهمی که در بیشتر سایتهای ایرانی توجهی به آن نمیشود طراحی صفحه درباره ما یا همان About Us است. اکثر افراد در این بخش مطالبی طولانی و خسته کننده برای کاربر و یا نوشته ای کوتاه و ناقص قرار میدهند که میتواند اعتبار سایت یا شرکت شما را زیر سوال ببرد.
معمولا تصور میشود که کاربران به صفحه درباره ما توجهی نکرده، متن معرفی شرکت را نمی خوانند و بیشتر به خدمات و محصولات ارائه شده در سایت مراجعه میکنند، این تفکر تا حدی صحیح است ولی زمانیکه قرار است یک بازدیدکننده به مشتری تبدیل شود اهمیت صفحه درباره ما یا درباره شرکت بیش از پیش افزایش می یابد.
بعنوان طراح سایت یا صاحب شرکت تمرکز ما بیشتر بر روی صفحات داخلی سایت و ارائه بهتر محصولات است و این امر موجب کاهش توجه به بخش های اصلی مانند صفحه درباره ما و تماس با ما خواهد شد. در دنیای تجارت امروز، برندها و شرکت های بزرگ در ارتباط با مشتریان و ایجاد احساس شناخت متقابل بسیار موفق عمل کرده اند تا جاییکه شما صاحبان بسیاری از شرکت های بزرگ مانند اپل و گوگل را بخوبی میشناسید و حتی ممکن است زندگینامه آنها را مطالعه کرده باشید.
چرا شرکت های بزرگ توجه ویژه ای به ارتباط دوطرفه با مشتریان در طراحی وب سایت دارند؟ ایجاد شناخت از شرکت شما به چه شکلی قابل انجام است؟ طراحی مناسب و ارائه اطلاعات در صفحه درباره ما میتواند اولین قدم شما در این مسیر باشد. در ادامه ۵ نکته مهم برای نوشتن صفحه درباره ما خوب در سایت را نام می بریم.
1.    شناخت نیاز و هدف مشتریان
2.    استفاده از ادبیات مناسب
3.    عدم استفاده از تبلیغات
4.    استفاده از تصاویر شرکت و پرسنل
5.    معرفی مشتریان شاخص
منبع:

https://websima.com/%D8%B5%D9%81%D8%AD%D9%87-%D8%AF%D8%B1%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D9%87-%D9%85%D8%A7/