x تبلیغات
مقالات حقوقی

سرمایه ورودی برای پیش خرید آپارتمان


با توجه به اینکه در سال‌های اخیر قیمت آپارتمان بسیار بالا رفته است در مقابل به دلیل کاهش قدرت خرید اشخاص در این روند، پیش‌خرید آپارتمان رونق چشمگیری داشته است. برای پیش‌خرید آپارتمان نیاز به سرمایه لازم به میزان کم‌تری نسبت به بازار است. برای خرید آپارتمان آماده سرمایه بیشتری نیاز است و شخص باید هزینه بیشتری را پرداخت کند. از طرفی اشخاصی هستند که پول کافی برای خرید خانه آماده را دارند اما ترجیح می‌دهند که از طریق پیش‌خرید کردن آپارتمان متراژ خانه را افزایش دهند. همچنین کسانی هستند که سرمایه بالایی دارند و با پیش‌خرید کردن چند واحد آپارتمان می‌توانند در هنگام فروش آن سود کلانی را به دست آورند.

یکی از دلایل محبوبیت پیش‌فروش املاک که با استفاده از تنظیم قرارداد پیش فروش ساختمان  انجام میشود، قیمت آن است. قیمت پیش‌فروش آپارتمان نسبت به ساختمان‌های آماده کم‌تر است و این زمینه‌ای برای رشد آن محسوب می‌شود.

با پیش‌فروش آپارتمان خریداران می‌توانند به میزان 10 تا 30 درصد ملک را با قیمت ارزان‌تر از بازار خریداری کنند. علاوه بر این کاهش قیمت، بخش زیادی از قیمت خانه  را خریدار می‌تواند به صورت اقساط پرداخت نماید. یعنی قسمتی از هزینه خانه به صورت نقد از خریدار در ابتدای کار اخذ می‌شود که معمولا هزینه زمین است.

سپس مابقی هزینه‌های ساخت‌وساز توسط فروشنده تعیین و به صورت اقساط ماهیانه مشخص شده و به خریدار اعلام می‌گردد. بدیهی است که این روش پرداخت برای خریدار بهتر و امکان خانه‌دار شدن وی را راحت‌تر فراهم می‌کند.

در هنگام خرید خانه آماده، خریدار باید حداکثر ظرف 2 ماه بر اساس توافقی که با فروشنده داشته است، مبلغ را پرداخت نماید. این در حالی است که پرداخت هزینه در پیش‌فروش آپارتمان به شیوه اقساط انجام می‌شود. این اقدام موجب می‌شود تا اشخاص قدرت خرید بیشتری داشته باشند.

عوامل مؤثر ‌بر قیمت پیش فروش آپارتمان

برای مشخص کردن قیمت پیش‌فروش آپارتمان عوامل مختلفی مؤثر هستند. آب و هوا و موقعیت جغرافیایی یکی از عواملی است که به موجب آن قیمت‌های پیش‌فروش آپارتمان متغیر می‌گردد.

هرچه‌قدر یک آپارتمان در منطقه‌ای خوش‌ آب‌وهواتری باشد، قیمت پیش‌فروش آن نیز بالاتر خواهد بود.

وجود اماکن تفریحی و گردشگری نیز به نوبه‌ خود در قیمت‌گذاری نرخ پیش‌فروش آپارتمان تأثیر دارند. این اماکن به دلیل تولید ثروت و بالا بردن وضعیت مالی در منطقه مورد نظر موجب می‌شوند تا قیمت زمین و املاک در آنجا رونق بگیرد.

علاوه بر این هرچه امکانات یک منطقه بالاتر و بهتر باشد، قیمت پیش‌فروش آپارتمان در آن بالاتر خواهد بود.

میزان تورم و وضعیت صعود و رکود در بازار می‌تواند، تأثیر مستقیمی بر قیمت پیش‌فروش آپارتمان بگذارد. هنگامی که بازار در رکود نسبی است شما می‌توانید پیش‌خرید آپارتمان انجام دهید و در زمان سیر صعودی بازار دست به پیش‌فروش آن بزنید و سود خوبی را نصیب خود کنید.

هنگامی که شما در منطقه‌ای با ویژگی‌های عالی سرمایه‌گذاری کرده باشید و سپس اقدام به پیش‌فروش آپارتمان ‌نمایید می‌توانید سود بالایی را عاید خود کنید.

در ادامه میزان متراژ آپارتمان یکی از دیگر فاکتورهایی است که در مشخص کردن قیمت آن تأثیرگذار است. هرچه متراژ یک خانه بیشتر باشد به طبع آن مقدار قیمت نیز بالاتر می‌رود.

منطقه 22 تهران یکی از مناطق نمونه و نوظهوری است که با توجه به آب‌وهوای مناسب، امکانات بی‌نظیر و موقعیت‌های گردشگری فراوان جزو بهترین مناطق جهت پیش‌خرید و پیش‌فروش آپارتمان محسوب می‌شود.

در این منطقه به دلیل سرمایه‌گذاری‌های زیادی، پیش‌خرید و پیش‌فروش‌های آپارتمان بالایی صورت گرفته است که سودهای بسیار خوبی را برای طرفین معامله رقم زده است.

منبع: فرتاک[s4] 


نحوه تنظیم، ثبت و پیگیری شکواییه

شکواییه نوعی سند حقوقی است که برای آغاز اقامه دعوای کیفری از سوی شاکی تهیه شده و به دادستان ارائه می‌شود. از آنجایی که نحوه تنظیم، ثبت و پیگیری شکواییه از اهمیت خاصی برخوردار می‌باشد، توصیه می‌کنیم در این خصوص به یک وکیل پایه یک دادگستری و یا مشاور حقوقی مراجعه نمایید.

وقتی جرمی اتفاق می‌افتد کسی که از جرم زیان دیده حق شکایت و درخواست احقاق حق خود را دارد. این شکایت از طریق متنی با عنوان شکواییه صورت می‌گیرد. شکواییه به دادخواست شباهت زیادی دارد در هر دو آن‌ها خواسته مشخصی از دادگاه طلب می‌شود و مدارک و مستندات مدعی یا شاکی در آن ذکر می‌شود. تفاوت مهم آن‌ها این است که دادخواست معمولاً خطاب به دادگاه حقوقی نوشته می‌شود اما شکواییه در زمانی که جرمی اتفاق افتاده باشد نوشته شده و خطاب به دادستان نوشته می‌شود. انتخاب نوع شکواییه و تعیین دقیق جرم هم ظرافتهای خاص خود را دارد که رعایت نکردن آن‌ها موجب شکست در پرونده خواهد شد.

منبع:

https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B4%DA%A9%D9%88%D8%A7%DB%8C%DB%8C%D9%87

تعریف دادخواست و انواع آن

دادخواست یا عریضه به معنی دادخواهی کردن است و در اصطلاح حقوقی به آغاز اقامه دعوا از سوی خواهان علیه خوانده از طریق سیستم دادگستری گفته می‌شود. در بسیاری از مواد قانونی دادخواست به معنی برگه دادخواست استفاده می‌شود یعنی برگه‌ای که شخص به وسیله آن دادخواهی خود را به دادگاه ارائه می‌کند. در ادامه با نحوه تنظیم و ارائه دادخواست آشنا خواهید شد.
دادخواست (در قدیم: عرضحال) شکایتی است که به مراجع قضائی به صورت نوشتاری یا گفتاری عرضه می‌شود. دادخواست وسیله رسمی احقاق حق است که از طریق مراجعه به دادگاه‌ها صورت می‌گیرد. دادخواست نوشتاری به‌وسیله برگه‌ای به نام برگ دادخواست انجام می‌گیرد. دادخواست شکایت حقوقی است.
دادخواست نوعی درخواست است اما هر درخواستی دادخواست نیست. دادخواست باید در قالب و فرم ویژه‌ای به دادگاه عرضه می‌شود اما درخواستها (مثلاً درخواست تأخیر جلسه از دادگاه) شکل خاصی نداشته و هزینه‌ای هم به آن تعلق نمی‌گیرد.
دادخواست همچنین با اظهارنامه تفاوت دارد. اظهارنامه وسیله رسمی مطالبه حق است که از سوی اداره ثبت اسناد یا دفاتر دادگاه‌ها ابلاغ می‌شود ولی دادخواست را از راه مراجعه به دادگاه‌ها عرضه می‌کنند. همچنین میتوان برای پیگیری دادخواست به سامانه عدل ایران مراجعه نمود.
ریشه‌شناسی
عریضه (به عربی: عریضه) وام‌واژه عربی در فارسی است که به معنی دادخواست میان فارسی‌زبانان رایج شده است.
شرایط دادخواست
در ایران، دادگاه نه فقط بعد از عرضه دادخواست از سوی افراد ذی‌نفع، می‌تواند به دعوا رسیدگی کند و رسیدگی آن هم محدود به خواسته‌ای خواهد بود که شخص در دادخواست اعلام کرده‌است. دادخواست‌های دریافتی باید به زبان فارسی (زبان رسمی ایران)، به صورت کتبی و بر روی برگ‌های چاپی ویژه‌ای تهیه شود.
مشخصات خواهان (وکیل و نماینده قانونی در صورت وجود)، خوانده و خواسته در باید در دادخواست درج شود. درج نام و نام خانوادگی و اقامتگاه و امضا در دادخواست الزامی است و نبود آن باعث رد فوری دادخواست می‌شود. برگ دادخواست می‌توانید همچنین دارای پیوستهایی باشد.
دادخواست
شهروندانی که قصد دارند برای نخستین بار در دادگاه علیه شخصی اقامه دعوا کنند، اطلاع ندارند که برای مطرح کردن این دعاوی می‌بایست چه اقداماتی انجام دهند و همین امر موجب سرگردانی آن‌ها در مراجع قضایی و دادگاه‌ها می‌شود. رسیدگی به دعاوی حقوقی در دادگستری مستلزم تقدیم دادخواست از طرف مدعی (خواهان) می‌باشد. (ماده ۴۸ قانون آئین دادرسی مدنی) دادخواست به دفتر دادگاه و در نقاطی که چندین شعبه وجود دارد، به دفتر شعبه اول تسلیم می‌گردد. دادخواست به برگه چاپی مخصوصی گفته می‌شود که درخواست خواهان در آن قید شده‌است یا به عبارت دیگر «دادخواست بیان ادعا نزد مراجع قضایی در اوراق مخصوص است». دادخواست را می‌توان از محل فروش اوراق قضایی واقع در کلیه دادگستری‌ها و مجتمع‌های قضایی در سراسر کشور تهیه نمود. دادخواست اغلب حاوی نکات زیر می‌باشند:
نام، نام خانوادگی، نام پدر، سن، اقامتگاه و در صورت امکان شغل خواهان
در صورتی که دادخواست توسط وکیل تقدیم شود، مشخصات وکیل باید درج گردد.
قید نشدن مشخصات یا ناقص بودن آن باعث رد دادخواست خواهان می‌گردد.
نام، نام خانوادگی، اقامتگاه و شغل خوانده.
تاریخ تقدیم دادخواست باید شمسی و با تمام حروف نوشته شود
در صورت قید نشدن مشخصات یا ناقص بودن آن، دادگاه طی یک اخطاریه به خواهان فرصت می‌دهد تا نسبت به رفع نقص اقدام نماید در غیر این صورت دادخواست خواهان رد خواهد شد.
تعیین خواسته و بهای آن مگر آنکه تعین بها ممکن نبوده یا خواسته «مالی» نباشد.
خواسته یا مالی است یا غیرمالی.
تعهدات یا جهاتی که به موجب آن خواهان خود را مستحق مطالبه می‌داند به طوری که مقصود واضح و روشن باشد.
آنچه را که خواهان از دادگاه درخواست دارد (عنوان دادخواست)
شرح دادخواست: ذکر ادله و وسایلی که خواهان برای اثبات ادعای خود دارد، از اسناد و نوشته‌ها، شهود و غیره.
دادخواست و کلیه برگ‌های پیوست به آن باید در دو نسخه و در صورت تعدد مدعی‌علیه به عده آن‌ها علاوه بر یک نسخه باشد.
امضای خواهان و در صورت عجز از امضا، اثر انگشت او.
دادخواست بر حسب مرحله دادرسی
دادخواست حسب آنکه در کدام مرحله دادرسی باشد انواع گوناگونی دارد:
۱- بدوی یا نخستین
که دادرسی به مفهوم اعم کلمه در این مرحله آغاز می شود و دعوای نخستین اقامه می شود . به آن دادخواست اصلی نیز گفته می شود.
۲- طاری
هر دادخواستی که در جریان دعاوی اقامه شده، تقدیم گردد. در صورت وحدت منشا یا ارتباط کامل دعوای اقامه شده با دعوای اصلی ،دادخواست طاری محسوب می شود که انواع ان عبارت اند از:
الف- دادخواست اضافی: دادخواستی است که به وسیله ی ان خواهان در ضمن رسیدگی ،دعوای دیگری علاوه بر دعوای قبلی مطرح کند
ب- متقابل: دادخواستی است که به وسیله ی ان خوانده اصلی در مقام دفاع ازخود علیه خواهان اصلی اقامه می کند
ج- جلب ثالث: دادخواستی است که شخص ثالثی به خواست یکی از دو طرف دعوا (خواهان و خوانده) به دادرسی جلب می گردد.
د- ورود ثالث:  دادخواستی است که به وسیله ان شخص ثالثی که مدعی حقی برای خود یا برای تقویت یکی از اطراف دعوا (خواهان یا خوانده) است، وارد دادرسی می‌شود.
۳- واخواهی
این دادخواست برای خوانده ایی که در طول دادرسی در دادگاه حقوقی نخستین ( دادگاه عمومی شهرستان) حاضر نبوده و برای این خوانده ی غائب ، حکم غیابی صادر شده باشد.دادخواست واخواهی به خوانده غائب ،این حق را می دهد که به حکم دادگاه شهرستان اعتراض کند.
۴- دادخواست تجدید نظر
این دادخواست بعد از صدور حکم از دادگاه نخستین به خواهان یا خوانده دعوای نخستین یا هر دو، حق اعتراض و تجدیدنظر می‌دهد. دادخواست تجدیدنظر به دادگاه نخستین صادر کننده حکم تقدیم می شود و بعد از انجام تشریفات قانونی کل پرونده به یکی از شعب دادگاه تجدید نظر استان جهت بررسی دوباره ارسال می شود.
دادخواست اینترنتی
دادخواست اینترنتی یا آنلاین نوعی دادخواست است که از طریق صفحات وب با ثبت اطلاعاتی نظیر نام و ایمیل در یک فرم امضا می‌شود. اغلب پس از رسیدن تعداد امضاها به یک حد نصاب یا پایان زمان مقرر شده، متن دادخواست به خوانده جهت پیگیری ارسال می‌شود. اولین نمونه دادخواست اینترنتی در سال 1998 به موفقیت رسید و پس از آن پلتفرم‌های اینترنتی مختلفی میزبان ثبت دادخواست و جمع‌آوری امضای الکترونیک شدند. امروزه وبسایت Change.org در مقیاس بین‌المللی بزرگترین بستر انتشار دادخواست‌های اینترنتی است. در ایران نیز وبسایت کارزار بزرگترین بستر جمع‌آوری امضای الکترونیک برای شهروندان ایرانی است.

منبع:

https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AF%D8%A7%D8%AF%D8%AE%D9%88%D8%A7%D8%B3%D8%AA

داوری در حقوق

داوری روشی برای حل اختلاف است که در آن طرفین به جای رجوع به نهاد قضائی، اختلاف خود را به یک یا چند داور مورد اعتماد ارجاع می‌دهند. آن‌ها می‌توانند داوران را خود تعیین کرده یا تعیین آن را به شخص دیگری یا به دادگاه بسپارند. در مورد جایگاه داوری در دعاوی حقوقی می‌توان گفت ممکن است در هنگام تنظیم قرارداد (به صورت شرط داوری) پیش‌بینی شود یا پس از پیدایش اختلاف تصمیم به استفاده از آن گرفته شود.
مهمترین دلایل استفاده از داوری یکی اینست که داوران برخلاف مراجع قضایی مکلف به رعایت قوانین و تشریفاتِ زمان‌بر آیین دادرسی نیستند و در نتیجه سرعت رسیدگی به دعوا بسیار بالاتر رفته و معمولاً هزینه بسیار کمتری نیز خواهد داشت. گاهی هم اعتماد نداشتن به بی‌طرفی دادگاه‌ها - به ویژه در اختلافات بین‌المللی- افراد را به استفاده از داوری ترغیب می‌کند.
داوری به ویژه در قراردادهای بین‌المللی تجاری بسیار مورد استفاده است. در حقوق داخلی هم داوری استفاده فراوانی دارد و همه افراد می‌توانند مأموریت رسیدگی به اختلاف خود را به شخص یا اشخاصی واگذار کنند که با توجه به شهرت به درستکاری و امانتداری و احاطه به جنبه‌های تخصصی مورد اعتماد آن‌ها هستند.
رای داور مثل رای دادگاه قطعی و لازم‌الاجراست و البته راه‌های محدودی برای اعتراض و درخواست ابطال آن هم در قوانین پیش‌بینی می‌شود. ضمناً آرای داوری معمولاً تک‌مرحله‌ای هستند برخلاف مراجع قضایی که در بسیاری از موارد دو یا چند مرحله رسیدگی (دادگاه بدوی، دادگاه تجدید نظر، دیوان عالی و …) برای آن‌ها در نظر گرفته می‌شود.
همه اختلافات قابل ارجاع به داوری نیستند. اینکه چه نوع اختلافاتی را می‌توان از طریق داوری حل کرد و چه نوع اختلافاتی منحصراً باید در دادگاه رسیدگی شود در قوانین هر کشور تعیین می‌شود. در اکثر نظام‌های حقوقی اختلافات مربوط به اعتبار یا بطلان ازدواج، مسائل مربوط به اهلیت، ارث، فرزندخواندگی، حقوق رقابت، ورشکستگی، حقوق کار، تأمین اجتماعی، حقوق مصرف‌کننده، اوراق بهادار و اختلافات کیفری از موارد غیرقابل داوری شناخته می‌شوند.
تفاوت داوری با میانجی‌گری در این است که میانجی فقط مذاکرات بین دو طرف را تسهیل کرده و پیشنهادهایی برای حل اختلاف به ایشان می‌دهد اما اختیار صدور رای و حل اختلاف را ندارد.
مقررات داوری در حقوق ایران در باب هفتم قانون آیین دادرسی مدنی از ماده ۴۵۴ تا ۵۰۱ پیش‌بینی شده‌است.

در هنگام تهیه قرارداد یا موضوعات مختلف که شخصی بعنوان داور تعیین می‌شود حتما قید شود پس از درخواست مشترک طرفين داوری رأی صادر کند
مزایای داوری
در داوری اشخاص خودشان داور خود را تعیین می‌کند در حالیه در هنگام اقامه دعوا در مرجع دادگستری چنین امکانی وجود ندارد. این ویژگی به ویژه در زمانی که موضوع اختلاف ماهیت تخصصی داشته باشد بسیار سودمند خواهد بود. به این ترتیب طرفین می‌توانند داوری را برگزینند که میزانی از آشنایی و تخصص در آن موضوع را داشته باشد.
داوری معمولاً سریعتر از رسیدگی دادگاه است.
فرایند رسیدگی داوری و رای داور می‌تواند محرمانه باشد درحالیکه دادگاه‌ها علی‌الاصول علنی هستند.
زبان رسیدگی داوری را می‌توان به دلخواه تعیین کرد در حالیکه در رسیدگی قضایی اصولاً زبان رسمی کشور مقر دادگاه مورد استفاده قرار می‌گیرد.
منبع:

 

https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AF%D8%A7%D9%88%D8%B1%DB%8C_(%D8%AD%D9%82%D9%88%D9%82)

نکات مهم صفحه درباره ما سایت

نکته مهمی که در بیشتر سایتهای ایرانی توجهی به آن نمیشود طراحی صفحه درباره ما یا همان About Us است. اکثر افراد در این بخش مطالبی طولانی و خسته کننده برای کاربر و یا نوشته ای کوتاه و ناقص قرار میدهند که میتواند اعتبار سایت یا شرکت شما را زیر سوال ببرد.
معمولا تصور میشود که کاربران به صفحه درباره ما توجهی نکرده، متن معرفی شرکت را نمی خوانند و بیشتر به خدمات و محصولات ارائه شده در سایت مراجعه میکنند، این تفکر تا حدی صحیح است ولی زمانیکه قرار است یک بازدیدکننده به مشتری تبدیل شود اهمیت صفحه درباره ما یا درباره شرکت بیش از پیش افزایش می یابد.
بعنوان طراح سایت یا صاحب شرکت تمرکز ما بیشتر بر روی صفحات داخلی سایت و ارائه بهتر محصولات است و این امر موجب کاهش توجه به بخش های اصلی مانند صفحه درباره ما و تماس با ما خواهد شد. در دنیای تجارت امروز، برندها و شرکت های بزرگ در ارتباط با مشتریان و ایجاد احساس شناخت متقابل بسیار موفق عمل کرده اند تا جاییکه شما صاحبان بسیاری از شرکت های بزرگ مانند اپل و گوگل را بخوبی میشناسید و حتی ممکن است زندگینامه آنها را مطالعه کرده باشید.
چرا شرکت های بزرگ توجه ویژه ای به ارتباط دوطرفه با مشتریان در طراحی وب سایت دارند؟ ایجاد شناخت از شرکت شما به چه شکلی قابل انجام است؟ طراحی مناسب و ارائه اطلاعات در صفحه درباره ما میتواند اولین قدم شما در این مسیر باشد. در ادامه ۵ نکته مهم برای نوشتن صفحه درباره ما خوب در سایت را نام می بریم.
1.    شناخت نیاز و هدف مشتریان
2.    استفاده از ادبیات مناسب
3.    عدم استفاده از تبلیغات
4.    استفاده از تصاویر شرکت و پرسنل
5.    معرفی مشتریان شاخص
منبع:

https://websima.com/%D8%B5%D9%81%D8%AD%D9%87-%D8%AF%D8%B1%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D9%87-%D9%85%D8%A7/

موسسه حقوقی چیست؟

موسسه یا گروه حقوقی به منظور ارائه خدمات حقوقی تاسیس می شود و در واقع واحدی غیرتجاری است که از چندین وکیل که در مسائل حقوقی صاحب نظر هستند ایجاد می شود. در این موسسه فعالیت های حقوقی ای که جنبه علمی حقوقی دارند، انجام می شود. موسسات حقوقی با مشاوره هایی که به مدیران و ذی نفعان می دهند، کمک می کنند تا تصمیمات صحیحی اتخاذ کنند؛ البته با در نظر گرفتن مسئولیت های کیفری، جزایی، حقوقی و انتظامی.
موسسات حقوقی همچنی در حل و فصل مسائل حقوقی سازمان ها به آنان کمک می کنند. در مواقع می تواند گفت موسسات حقوقی بین وکیل و موکل به عنوان رابط عمل کرده و از کارشناسان حقوق یا وکلای رسمی دادگستری برای این کار استفاده می کند. در دنیای امروزی نظمی که باید در تعاملات انسانی و اجتماعی تعریف شده است، باعث ایجاد نیازهای حقیقی و حقوقی شده و نیاز به موسسات حقوقی احساس می شود.
فعالیت های یک موسسه حقوقی چیست؟
فعالیت موسسات حقوقی گسترده است که از جمله آنها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
•    مشاوه حقوقی
این مشاوره ها می تواند با افراد یا با سازمان ها و شرکت های بزرگ باشد. مشاوره های حقوقی انواع مختلفی دارند که ازجمله آنها می توان به مشاوره خانواده، ارث، مالیاتی، تجاری، کمک حقوقی، حقوقی و شغلی اشاره کرد. از دیگر مشاوره ها می توان به ثبت احوال اشاره کرد که در زمینه هایی مثل تغییر سن در شناسنامه، حذف اسم همسر، باطل کردن شناسنامه، تغییر نام و ... فعالیت می کند.
•    قرارداد
انجام وکالت در قراردادهایی مثل قراردادهای صنعتی، خرید و فروش، ساختمانی، پزشکی و هر گونه قرارداد خصوصی میان شخص حقیقی و خصوصی.
•    وصول مطالبات
انجام تخصصی آن ها توسط وکیل مثل چک برگشتی، سفته، اوراق بهادار و دیگر سندها...
از دیگر فعالیت های موسسه حقوقی می توان به مواردی مثل انجام دادن امور حقوقی، رسیدگی کردن به موارد کیفری، قبول پرونده هایی که با امور خانواده ارتباط دارند، داوری کردن و ... اشاره کرد.البته گستردگی فعالیت های مربوط به موسسه حقوقی بیشتر از اینهاست که ما فقط به صورت خلاصه ای به پاره ای از آنان اشاره کردیم.
منبع:

https://www.alef.ir/news/4010401013.html

وکیل خوب پایه یک دادگستری در تهران

چند وقت پیش برای حل مشکلی نیاز به یک وکیل پیدا کردیم. بعد از پرس‌وجو از دوست و آشنا، با چند نفر قرار مشاوره حقوقی گذاشتیم که یکیشون از قضا وکیل معروفی بود؛ حالا قسمت تلخ ماجرا اینجاست که بعد از صرف هزینه‌ گزاف برای رزرو وقت مشاوره با ایشون، وقتی رفتیم تو دفتر و منتظر خود آقای وکیل معروف بودیم، دیدیم یک کارآموز به نیابت از ایشون اومد و گفت خب امرتونو بفرمایید. در خدمتم!!  
در نهایت نه از جناب کارآموز یک جواب کامل و جامع گرفتیم نه از سایر وکلا. تا اینکه با یک وکیل جوان در تهران آشنا شدیم که آوازه چندانی هم نداشت. از اونجایی که تو جلسه مشاوره حقوقی آنلاین، یک راهکار کاملا جدید برای مشکل ما ارائه کرد، مشتاق شدیم که وکالت پرونده رو به ایشون بسپریم. خوشبختانه بعد از گذشت مدتی بدون اینکه کار مجددا به شکایت و دادگاه بکشه، مشکل ما حل شد؛ مهم‌ترین دلیلش هم این بود که وکیل به درستی تشخیص داد در اولین قدم باید به کجا مراجعه کنه.
ضمن احترام به همه وکلای دادگستری، هممون می‌دونیم که یکی از مهم‌ترین مشخصات وکیل خوب، تسلط به قانون هست. طبق گزارشی که سایت برنا نیوز منتشر کرده بود، در حال حاضر تعداد وکلا در کشور ما چیزی حدود 92 هزار نفر هست. به نظر شما از این جمعیت که البته به نظر میاد در مقایسه با بقیه کشورها عدد کمی هم نیست، چه تعدادیشون تسلط کافی به مباحث حقوقی دارند؟
راستی برای اینکه حق مطلب رو ادا کرده باشم اون وکیل خوب آقای روح‌الله طاهری‌فرد بود که در حال حاضر در گروه حقوقی قرار مشغول به فعالیت هستند.

تفاوت امور حقوقی و کیفری

به گفته وکیل دعاوی کیفری، مهم‌ترین تفاوت امور کیفری و حقوقی را می‌توان در این جمله خلاصه نمود: در دعاوی کیفری یکی از طرفین، متهم به ارتکاب جرم می‌باشد ولی در دعاوی حقوقی یکی از طرفین تعهد خویش را نقض نموده است.
به صورت کلی دعاوی حقوقی به مواردی اختصاص دارد که مربوط به اموال و اشخاص است و پس از خاتمه دعوا طبق حکم مراجع قضائی، فرد موظف است وظایف قانونی که برای او تعیین شده را انجام دهد. در صورتی که دعاوی کیفری در رابطه با اعمالی است که جرم شناخته می‌شوند و در نهایت طبق نظر قاضی برای فرد مجرم مجازات نیز تعیین می‌شود.  
جرم چیست؟
طبق ماده 2 قانون مجازات اسلامی هر رفتاری اعم از فعل یا ترک فعل که در قانون برای آن مجازاتی تعیین شده باشد، جرم محسوب می‌گردد.
سایر تفاوت‌های امور کیفری و حقوقی هم مربوط به نحوه طرح دعوا، مراجع ذی‌صلاح رسیدگی به دعاوی، هزینه‌های دادرسی و... هست.
در ادامه بعضی از اصطلاحات پرکاربرد در دعاوی کیفری و حقوقی رو با هم مقایسه می‌کنیم:
آیین رسیدگی به دعاوی:
دعاوی حقوقی: آیین دادرسی مدنی
دعاوی کیفری: آیین دادرسی کیفری
اولین اقدام برای طرح دعوی:
دعاوی حقوقی: تنظیم دادخواست
دعاوی کیفری: تنظیم شکواییه
فردی که طرح دعوی می‌کند:
دعاوی حقوقی: خواهان
دعاوی کیفری: شاکی
فردی که علیه وی طرح دعوی شده است:
دعاوی حقوقی: خوانده
دعاوی کیفری: متشاکی یا مشتکی‌عنه

ضمنا به خاطر داشته باشید، تعدادی از دعاوی حقوقی بدون حضور وکیل متخصص به سرانجام می‌رسد (در اکثر موارد با وجود دوندگی‌ها و صرف وقت و هزینه)؛ اما حضور وکیل در دعاوی کیفری از اهمیت خاصی برخوردار است.
پی‌نوشت: تا حالا فیلمی دیدین که طرف متهم به قتل باشه ولی وکیل نداشته باشه؟

حق کسب یا پیشه یا تجارت چه تفاوتی با سرقفلی دارد؟

تصور کنید یک نفر، یک ملک تجاری مانند مغازه را از مالک آن اجاره می‌کند و در آنجا کسب و کار خویش را راه می‌اندازد. بعد از گذشت مدتی از صدقه سر کسب و کار این مستأجر، آنجا حسابی رونق گرفته و محل رفت و آمد تعداد قابل توجهی مشتری می‌شود. حال اگر مالک از مستأجر بخواهد که مغازه را تخلیه نموده و نقل مکان کند، تکلیف شهرت و رونقی که به واسطه کسب و کار این مستأجر در ملک موجر به وجود آمده است، چه می‌شود؟
وکیل دعاوی ملکی می‌گوید: قانون برای حمایت از مستأجران اماکن تجاری، امتیازی را برای آنان در نظر گرفت که طبق آن می‌توانند در هنگام تخلیه، مبلغی را به عنوان سهم خود از شهرت و رونق به وجود آمده در ملک از موجر دریافت کنند.
نخستین بار قانون روابط مالک و مستأجر در سال 1339 حقی را به عنوان حق کسب یا پیشه یا تجارت بدین منظور تعریف نمود. اما آنچه امروزه به عنوان حق کسب یا پیشه یا تجارت می‌شناسیم مربوط به قانون روابط موجر و مستأجر مصوب سال 1356 می‌باشد. با گذشت زمان و اصلاحات قوانین مختلف، قانون روابط موجر و مستأجر نیز دچار تغییر شد و در سال 1376 نسخه کامل‌تری از آن به تصویب رسید. در نسخه جدید، حق کسب یا پیشه یا تجارت به حق سرقفلی تغییر نام پیدا کرد. البته جزئیات این دو با یکدیگر متفاوت است.
•    لازم به ذکر است که مرجع و مبنای تمامی قراردادهای اجاره پیش از سال 1376، قانون روابط موجر و مستأجر سال 56 می‌باشد و به قراردادهای اجاره‌ای که پس از سال 76 منعقد شده‌اند، طبق قانون روابط موجر و مستأجر سال 76 رسیدگی می‌شود. 
•    حق کسب یا پیشه یا تجارت به صورت خودکار در تمام قراردادهای اجاره پیش از سال 56 لحاظ می‌شود اما حق سرقفلی تنها در صورتی قابل پرداخت می‌باشد که در قراردادهای مربوطه ذکر شده باشد.

 

تنصیف اموال یا نصف کردن دارایی مرد در زمان طلاق

به عقیده حقوقدانان، وقتی زن و مرد در طول زندگی مشترک خود اموالی را به دست می‌آورند، می‌توان این دارایی را حاصل تلاش مشترکشان دانست؛ ولی به هنگام طلاق، تمامی مایملک به شخصی می‌رسد که به نام او باشد و اصولا در کشور ما اموال خانواده متعلق به مرد است. به گفته وکیل دعاوی خانواده قانون‌گذاران، شرطی را با عنوان شرط تنصیف اموال در سند ازدواج پیش‌بینی کرده‌اند که تکلیف وضعیت مالی زن پس از طلاق روشن گردد.
طبق این شرط که از سال 1360 جزء شروط ضمن عقد ازدواج قرار گرفت، مرد موظف است هنگام طلاق تا نیمی از دارایی خود را که در ایام زناشویی به دست آورده و مبلغ دقیق آن توسط دادگاه مشخص می‌شود به زن پرداخت نماید. لازم به ذکر است که امضای این شرط در سند ازدواج اختیاری بوده و متن آن نیز قابل تغییر می‌باشد.
مبلغی که در نهایت برای انتقال از طرف مرد به زن معین می‌شود، به موارد مختلفی بستگی دارد که از آن جمله می‌توان به میزان تاثیر زن در کسب این اموال، تعداد فرزندان، و... اشاره نمود. این مبلغ که توسط دادگاه مشخص می‌شود، حداکثر می‌تواند نصف دارایی مرد در طول زندگی مشترک باشد.    
شروط اعمال تنصیف اموال مرد در ایران
طبق قانون این شرط تنها زمانی اعمال می‌شود که درخواست طلاق از طرف مرد باشد. به عبارتی در مواردی که زن درخواست طلاق داده و یا در شرایط طلاق توافقی، این شرط اجرا نمی‌شود. همچنین درخواست طلاق مرد نباید به علت کوتاهی زن در وظایف همسری و یا سوء رفتار و اخلاق زن باشد.
خوب است بدانید که این شرط در بسیاری از کشورهای خارجی نیز اعمال می‌شود. برای مثال در برخی از ایالات آمریکا وقتی زن و شوهر تصمیم به جدایی می‌گیرند اموال آن‌ها به نسبت مساوی تقسیم خواهد شد. بنا بر قانون خانواده در کشور کانادا نیز زوجینی که ازدواج آن‌ها رسمی باشد، پس از طلاق ملزم هستند تمام اموالی که بعد از ازدواج به دست آورده‌اند را محاسبه نموده و هر یک از طرفین که مبلغ داراییش بیشتر بود می‌بایست نصف مابه‌التفاوت دو مبلغ را به طرف دیگر بپردازد.

صفحه قبل 1 2 3 صفحه بعد